Event-boek

Verzonden door
Naam: Willem
Van: reactie op de nieuw website
Uw E-mailadres: Contact

Commentaar:
Dit is om te testen of dit commentaar aankomt. Er doen zich namelijk problemen voor sinds ik de nieuwe website klassiek Humor en zijn Schaduw aan die van Levensverhalen heb toegevoegd. Als het lukt, zal ik het melden. Ook als het niet lukt.
Willem

Toegevoegd: April 8, 2014

Verzonden door
Naam: henny burgmeijer
Van: waar jelte nu voor vecht
Uw E-mailadres: Contact

Commentaar:
Na een lange strijd is het dan eindelijk gelukt om een kans te krijgen jelte uit zijn vegetatieve coma te halen. Amerika,d aar moest jelte naartoe. Hij vecht met alles wat hij heeft en wij vechten met hem mee.

Toegevoegd: December 5, 2010

Verzonden door
Naam: henny burgmeijer
Van: Het leven van JELTE stronkhorst
Uw E-mailadres: Contact

Commentaar:
Het verhaal van Jelte

Onze Jelte was een gezond mannetje wat lekker in zijn vel zat, sociaal, lief en heel erg handig, hij mocht graag thuis op de heftruck zitten met papa of lekker gaan shoppen met mama. Dus tijd voor wat intensievere therapie dachten wij, alleen is in Nederland weinig tot niets te vinden, wel in Engeland, kregen wij een tip, zo kwamen we uit bij het Britisch Institute for Brain Injured Children en daar kun je alles over lezen in het kopje BIBIC

Toegevoegd: November 28, 2010

Verzonden door
Naam: Willem te Molder
Van: Stukje Woutertje Pieterse
Uw E-mailadres: Contact

Commentaar:
Aanmoediging tot schrijven:

Het jaar weet ik niet. Daar ge er belang instelt, lezer, het tijdstip te weten, waarop de geschiedenis die ik u verhalen wil aanvangt, zal ik een paar punten opgeven als jalons.
Mijn moeder klaagde over duurte van levensmiddelen en brandstof. Het moet dus geweest zijn vóór de ontdekking van de staatshuishoudkunde. Onze meid was getrouwd met den barbiersknecht die maar één been had. “Dat was zo zuinig, meende de ziel, om het schoeisel.” Daaruit zou men nu weer uitgevonden hebben dat de staathuishoudkunde wèl uitgevonden was.
Hoe dit zij, ’t is lang geleden. Men zeide nog niet: ik heb bepaald pijn in ’t hoofd. Amsterdam had nog geen trottoirs, de Inkomende Rechten bestonden nog, men gebruikte in zekere beschaafde landen nog galgen en stierf zo dagelijks aan anevrismen. Ja, het is lang geleden.
Ik heb nooit begrepen waarom de hartenstraat, hartenstraat genoemd wordt. Of moet men hartéstraat schrijven of hèrtenstraat? Nooit heb ik in die buurt meer hartelijkheid opgemerkt dan elders en ook hertebeesten waren er niet menigvuldig, schoon er iemand woonde die er kippen verkocht en dus poelier genoemd werd, wat kachelmaker betekent.

Multatuli,
De geschiedenis van WOUTERTJE PIETERSE,
Blz. 7, uitgave van NV De Arbeiderspers, 1938.
“Opnieuw uit de ideeën verzameld door Prof. Dr. N.A. Donkersloot.”

Admin reply: Dit stuk blijft voorlopig staan als een aanmoediging om mensen over de eerste schrijversvrees heen te helpen.

Toegevoegd: Mei 30, 2010